همچنین تحقیقات نشان می دهد که در بخش خصوصی ، واحدهایی که فارغ التحصیلان دانشگاهی آن را تأسیس و مدیریت می کنند، به طور متوسط تعداد نیروی کاری که استخدام می کنند دو برابر واحدهایی است که مدیریت آن با یک فرد غیر فارغ التحصیل دانشگاهی است. لذا اگر بتوانیم این فارغ التحصیلان دانشگاهی را به اشتغال در بخش خصوصی هدایت نماییم، موجبات فراهم آمدن فرصتهای شغلی برای غیر فارغ التحصیلان نیز می گردد. اگر چنین برنامه ای تدوین شود مشکل بیکاری دو گروه از سه گروه فوق کاهش می یابد

●

هنجارهای اجتماعی در بخشهایی از جامعه به گونه ای است که بعضی از زنان تمایل زیادی در مشارکت کار بیرون از خانه را ندارند و با توجه به اینکه حدود نیمی از جمعیت کشور را زنان تشکیل می دهند، از این رو عدم استفاده از این گروه در اقتصاد کشور موجبات زیانهای زیادی را فراهم می آورد. لذا اگر بتوان این گروه را به بازار کار وارد نمود عایدات بسیاری را برای رشد و توسعة کشور و به تبع آن افزایش درآمد سرانه به دنبال خواهد داشت. از طرفی اگر قسمتی از فعالیت این واحدهای کاری را که توسط فارغ التحصیلان تأسیس می شود، به سوی منازل هدایت نماییم، برای گروه دوم (زنان بیکار) نیز فرصت شغلی به وجود می آید. با توجه به گزاره های فوق و مطالعات صورت گرفته در این زمینه، بهترین راه حل و مدل اجرایی که بتوان سه گروه فوق را وارد بازار کار نمود و مشکل بیکاری را کاهش داد، مدل اجرایی "طرح جامع ایجاد و توسعه کسب و کارهای خانگی در کشور" است. طرح جامع توسعة کسب و کارهای خانگی برای دستیابی به اهداف فوق و بر اساس تحقیقات متعددی طراحی شده است که در سراسر دنیا برای غلبه بر بیکاری و کاهش بحران بیکاری و افزایش درآمد ملی صورت گرفته است

●

همچنین از جمله سیاستهایی که دولتمردان به عنوان راه حل کاهش نرخ بیکاری به آن توجه کرده اند ، توسعة کسب و کارهای کوچک و متوسط