اما اشکال کار در دانشگاههای فعلی این است که بیشتر گزینه های علوم و یادگیری یک سویه است و تعمق کمتری صورت می گیرد یا شاید بتوان گفت موارد کاربردی نیست. اگر دقت کرده باشیم در حوزه های علمیه نکته قابل تامل در یادگیری فقط به رابطه استاد و شاگردی ختم نمی شود و بعد از درس اساتید، سکوهای نقد و بحث جدل علمی صورت می گیرد این نگاه نقادانه و برخوردهای علمی باعث تفهیم بهتر و موثرتر دروس و همچنین باعث رشد و بالندگی هر چه بیشتر جوینده علم می گردد، حال آنکه رویکرد دانشگاههای ما تنها، تعامل یک سویه استاد و دانشجو است و فضای برخوردهای علمی و درسی اصلا وجود ندارد که این مهم سبب آن است که در دراز مدت علوم دانشگاهی از رکود بسیار زیادی چه از لحاظ علمی و چه از لحاظ خروجی دانشجو مواجه گردد.

چه باید کرد؟

نگارنده قصد آن ندارد که کلیت دانشگاه و دانشجو را زیر سئوال ببرد ولی آیا خلاقانه نخواهد بود که بخشی از کلاس و وقت دانشجو به مباحثه علمی و درسی گذارده شود.

خلاقانه تر آن است که مسئولین امر نیز به این مهم از دیدی مبتکرانه نگاه کنند و سعی در جایگزینی اوقاتی جهت مباحثه علمی بین استاد و دانشجو و یا ایجاد وقتی جهت مباحثه صرف نمایند تا شاهد رشد و بالندگی هر چه بیشتر قشر عظیم دانشجو باشیم. حتی یک ربع ساعت مباحثه علمی باعث نهادینه شدن علوم دانشگاهی می گردد.

کارآفرینی دارای ریسکهای مالی است ولی در این مورد که عرضه گردید ریسک موضوع باعث پیشرفت هر چه بیشتر دانشگاه و دانشجو می گردد و می توان گفت که این ریسک و تبعات آن آنقدر جاذبه دارد که در دراز مدت شاهد رشد درخت فهم و دانائی ریشه دار در بین جوانان دانشگاهی این مرز و بوم خواهیم بود.

شخص کار آفرین در این پروژه عبارتند از:

۱- استاد

۲- دانشجو

۳- دانشگاه

۴- مسئولین امر

آیا فکر کرده اید شما که این سطور را مطالعه می کنید در این میان چه نقشی داشته و دارید؟

- شما به چه مقدار در این موضوع خلاقانه وارد شده اید؟

- آیا دوست ندارید مطالب علمی همیشه و همه جا برای شما کاربردی باشد و همیشه در ذهن شما…

- چند قدم در این ایده خلاق می توانید با ما همراه باشید؟

- سهم من و شما در این ایده خلاقانه چقدر می باشد؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: